بحران مزمن رشد اقتصادی پایین در انگلیس
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۰۵۱۰۷
در این گزارش آمده است: رای نیمه جان نمایندگان محافظه کار در حمایت از بوریس جانسون به عنوان نخست وزیر انگلیس در ۶ ژوئن، نشان داد که حزب حاکم انگلیس تا چه اندازه در مواجهه با انتخاب های سخت ناتوان است. شکست جانسون میتوانست یک دولت جدید را روی کار انگلیس بیاورد و فرصتی دوباره برای اثبات حزب محافظهکار بشمار رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک پیروزی قاطع به دولت جدید مأموریت تازه ای می داد تا نشان دهد که تخلفات خود را پشت سر گذاشته است. اما ضربه قاطعانه ای که معترضان به پیکره حزب وارد کردند، انگلیس را در دستان کابینه فرسودهای رها می کند که وعده های غم انگیزی می دهد که از اجرای آن ناتوان هستند.
در ادامه میخوانیم؛ انگلیس در یک بلاتکلیفی ۱۵ ساله گیر کرده است. این کشور تمایل دارد خود را به عنوان یک مکان پویا و بازار آزاد تصور کند، اما اقتصادش از بسیاری از کشورهای ثروتمند دنیا عقب است. سخنان زیادی در مورد رشد اقتصادی مطرح می شود اما شجاعت و تفکر استراتژیک که اصلاحات به آن نیاز دارد وجود ندارد؛ این نمونه دیگری از انتخابهای سخت محافظهکاران است.
این نشریه انگلیسی در ادامه مینویسد: رکود اقتصادی انگلیس به سایر کشورهای با رشد آهسته که بسیاری از آنها در اروپا هستند، درس هایی را میآموزد. تولید ناخالص داخلی پایین در انگلیس به معنای کاهش نفوذ جهانی، افول باور به بازارهای آزاد و پول کمتر برای ارائه خدمات عمومی است. بدتر از همه، کاهش رشد اقتصادی، دامنه شکوفایی در این کشور را محدود می کند.
عکس الهام پاوهنژاد روی مجله انگلیسیاین ایده که انگلیس مشکل رشد اقتصادی دارد، جدید نیست. به نوشته اکونومیست یک حفره عمیق در اقتصاد بریتانیا ریشه دوانده است. بسیاری از کشورها از بحران مالی و کووید-۱۹ رنج می برند. اما مشکلات در بریتانیا عمیق تر است. تولید ناخالص داخلی این کشور امسال، حدود ۲۵ درصد کمتر از تولید ناخالص داخلی آمریکا خواهد بود. قدرت اقتصادی بریتانیا از اواسط دهه ۲۰۰۰ در برابر آمریکا و آلمان رو به افول بوده است. میانگین دستمزدها در حال حاضر به اندازه دستمزدهای لهستانی از آمریکا عقب است.
این نشریه انگلیسی ادامه داد: در دهه منتهی به سال ۲۰۰۷، انگلیس بلحاظ بهره وری در گروه هفت در رتبه دوم قرار داشت. در دهه منتهی به ۲۰۱۹، تولید در هر ساعت به تنها ۰.۷ درصد در سال رسید و انگلیس را به دومین اقتصاد آهسته گروه G۷ تبدیل کرد. در واقع اگر نرخ بهرهوری در بریتانیا پس از بحران مالی کاهش نمییافت، تولید ناخالص داخلی به ازای هر نفر در سال ۲۰۱۹ میلادی حدود ۶۷۰۰ پوند (۸۳۸۰ دلار) میبود.
بر اساس ارزیابی اوکونومیست، خروج انگلیس از اتحادیه اروپا اوضاع اقتصادی این کشور را بدتر کرده است. سرمایه گذاری تجاری کمتر از زمانی است که همه پرسی برگزیت برگزار شد. از پایان سال ۲۰۲۰، شرکتهایی که با اتحادیه اروپا تجارت میکنند، با افزایش بروکراسیهای اداری، تاخیر در گمرک و مالیاتهای بالاتر مواجه شدهاند. در سه ماهه آخر سال ۲۰۲۱، انگلیس ۱۶ درصد کمتر از پایان سال ۲۰۱۹ صادرات انجام داد و این درحالیست که تجارت جهانی کالا نزدیک به ۶ درصد رشد کرد.
این نشریه انگلیسی، چشم انداز اقتصاد انگلیس را ضعیف توصیف کرد و نوشت: سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پیش بینی می کند که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال آینده راکد خواهد بود. پیشبینیهای رسمی هم نشان میدهد که دستمزد واقعی مردم در پنج سال آینده به دلیل مالیاتهای بالاتر و تورم بی سابقه، کمتر از امروز خواهد بود.
قدم زدن آقای خواننده در خیابان های انگلیس + عکساکونومیست در پایان این گزارش، مدیریت ناکارآمد دولت بوریس جانسون را از دیگر عوامل وخامت اوضاع اقتصادی این کشور برشمرد و نوشت بریتانیا که در طول قرن ها به عنوان یک اقتصاد رتبه اول شناخته میشد این روزها از معضل «راضی بودن از خود» رنج می برد و عصبانیت جانسون فقط آن را تشدید می کند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: انگلیس اکونومیست توسعه اقتصادی تولید ناخالص داخلی رشد اقتصادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۰۵۱۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور
دکتر حسامالدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند.
به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند.
وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند.